Laten we beginnen bij het begin. Hoe is Stukadoorsbedrijf Hoffman ontstaan?“Toen ik jong was, begon ik in het timmervak. Maar in de praktijk werd ik tijdens het timmeren vaak weggeroepen voor andere taken, waardoor ik minder van het vak leerde dan ik wilde. Op die manier raakte ik tijdens een klus eens aan de praat met een stukadoor. Dat werk leek me eigenlijk erg interessant. Het sprak me uiteindelijk zo aan dat ik voor die stukadoor aan de slag ging en een stukadoorsopleiding volgde. Ik werkte vervolgens nog zeven jaar bij een stukadoorsbaas in dienst, voor ik in 1997 besloot voor mezelf te beginnen.”
Waar kwam dat besluit om een eigen bedrijf te starten vandaan?“Dat idee leefde al langer bij mij. Maar in dit vak kun je daar niet zomaar aan beginnen. Het duurt zo een paar jaar voordat je het stukadoorsvak echt onder de knie hebt. Een jongen waarmee ik op de timmeropleiding zat en die dezelfde overstap had gemaakt als ik, vroeg me eens: ‘Denk je er wel eens aan om voor jezelf te beginnen?’. Dat wilde ik al, maar nu bood hij aan om het samen te doen. Toen heb ik de knoop doorgehakt en begonnen we samen dit bedrijf. Na een paar jaar ging ik in m’n eentje verder – wat we trouwens allebei prima vonden.”
Inmiddels doe je het niet meer alleen, want je zoon Bruce zit ook in het bedrijf. Hoe is dat zo gekomen?“Bruce stapte zo’n tien jaar geleden in. Het was altijd al de bedoeling dat hij in het bedrijf zou komen en uiteindelijk de zaak overneemt. Zeven jaar geleden kwam ook mijn bonuszoon Devin erbij. Hij moest stagelopen en vroeg of dat hier kon. Hij vond het werk leuk en wilde blijven. Sindsdien doen we het met z’n drieën. Dat geeft iets meer ruimte, want je hebt altijd iemand om op terug te vallen. Ik denk er al wel eens aan om eruit te stappen en het rustiger aan te doen. Dan kan Bruce het overnemen. Maar dat wil ik wel pas doen als ik zeker weet dat ik alles goed achterlaat. Dat vind ik het allerbelangrijkst.”
Wat vind je het leukste aan dit werk en het ondernemen? “Simpel gezegd: ik vind het leuk om iets moois te maken. Daarom ben ik ook trots dat we zijn aangesloten bij het Neerlandsch Stucgilde. De leukste projecten vind ik het maken van sierlijsten en ornamenten op plafonds. Maar eigenlijk vind ik ieder project wel leuk. Wat het ondernemen betreft: dat is uiteindelijk niet heel anders dan het werk in loondienst. Ik probeer wel wat vrijheid te creëren – en nu met z’n drieën lukt dat ook beter – maar uiteindelijk blijf je toch afhankelijk van je klanten. Het werk komt eigenlijk bijna vanzelf wel binnen. En gelukkig maar!”
Je werd voor deze rubriek aangedragen door Robert de Boer van De Boer Elektra. Aan wie wil je het estafettestokje weer doorgeven?“Ik wil graag Susan Ruiter aandragen. Ze is kunstenares aan de Hoogstraat. We kennen elkaar al heel lang en ze is een bekend gezicht bij de IKV. Het lijkt me leuk om haar aan het woord te laten.”
.png)
