Hoe ziet jouw werk als fotograaf eruit?“Mijn werk is vooral heel divers. Toen ik begon deed ik bijvoorbeeld veel familieshoots, inmiddels ben ik meer de zakelijke fotografie ingerold. Ik kom veel bij bedrijven, ook grote organisaties, om bijvoorbeeld portretten te maken. Of ze vragen me om sfeerfoto’s te maken bij een evenement. En af en toe fotografeer ik een bruiloft. Ik hou van die afwisseling in opdrachten en doelgroepen. Al is er ook een rode draad, want het allerliefst fotografeer ik mensen. De interactie, mensen op hun gemak stellen; daar neem ik graag de tijd voor. Veel mensen moeten eerst een beetje loskomen voor ze comfortabel op de foto gaan. Als dat lukt, zie je dat echt terug in het resultaat.”
Hoe ben je 12 jaar geleden begonnen als fotograaf?“Fotografie sprak me altijd aan. Als kind liep ik al met een kleine camera rond. Maar pas jaren later begon ik me echt in fotografie te verdiepen. Eerst als hobby, maar langzaam werd dit steeds serieuzer. Ik begon mijn eigen bedrijfje en ging naar de fotoacademie in Breda. Dit deed ik allemaal naast mijn werk als directiesecretaresse. Maar toen het bedrijf waar ik werkte moest reorganiseren, zag ik mijn kans. Ik besloot me fulltime op mijn onderneming te richten. Aanvankelijk pakte ik iedere opdracht aan. Zo bouwde ik een portfolio op en kwam ik erachter wat ik het leukst vond om te doen. Juist omdat ik me daar nu volledig op kan richten, is mijn werk zo leuk.”
Naast het fotograferen geef je ook lessen in fotografie. Hoe is dat zo ontstaan?“Een paar vriendinnen hadden een camera en vroegen of ik ze kon leren hoe ze die moesten gebruiken. Ik twijfelde of ik daar de juiste persoon voor was. Maar toen ik toch besloot een klein groepje les te geven, ontdekte ik dat ik ze veel kon leren. Veel mensen kopen een ingewikkelde spiegelreflexcamera, maar weten vervolgens totaal niet hoe deze werkt. Al na twee lessen zag ik dat ze heel andere foto’s maakten dan daarvoor. En nog belangrijker: dat ze er plezier in hadden. Tegenwoordig geef ik drie avonden in de week les. Aan beginners, maar ook aan mensen die al meer gevorderd zijn en het leuk vinden om met elkaar te fotograferen. Ik had zelf nooit gedacht dat ik voor de klas zou staan. Maar omdat het mijn passie is, kan ik er goed over vertellen.”
Als je terugkijkt op alles wat je in die 12 jaar hebt gedaan, wat is voor jou dan het hoogtepunt?“Het meest bijzondere was zeker het boek Anders = uniek dat ik in 2017 uitbracht. Ik wilde altijd al eens zo’n boek maken. En dan was dit ook nog een leuk, persoonlijk thema. In mijn gezin komt namelijk autisme voor. Je merkt dat mensen daar op een bepaalde manier naar kijken en dat ze bepaalde vooroordelen hebben. Daarom wilde ik graag een boek maken met portretten van mensen met autisme, waarin je ziet dat iedereen aan de buitenkant eigenlijk hetzelfde is. Met die portretten hebben we ook een expositie georganiseerd. De mensen die op de foto stonden, waren enorm trots. Ze voelen zich altijd anders dan anderen, maar kregen hierbij het gevoel: ik mag er ook zijn. Dat maakte mij natuurlijk ook trots. Ik zou zeker nog een keer zo’n project willen doen. Ideeën heb ik genoeg!”
Je werd voor deze rubriek aangedragen door kunstenares Susan Ruiter. Aan wie wil je het estafettestokje weer doorgeven?“Dan wil ik Glenn Ederveen graag aandragen. Hij is een jonge meubelmaker met een echte passie voor zijn vak. Ik denk dat het leuk is om zo’n jonge, gedreven ondernemer aan het woord te laten.”
.png)
